Πως βρέθηκα στη δυτική όχθη των ΗΠΑ
Μια επαγγελματική υποχρέωση με έφερε στη Santa Monica και στο Los Angeles της California τον περασμένο Οκτώβριο. Για να πω την αλήθεια, ποτέ δεν ήταν ένας προορισμός που θα είχα βάλει για λόγους αναψυχής στην προσωπική ταξιδιωτική μου ατζέντα. Παρόλα αυτά, ένα δεκαήμερο σχεδόν ταξίδι και μάλιστα σε μια άλλη ήπειρο, την οποία δεν είχα ξαναεπισκεφτεί, είναι μια μοναδική ευκαιρία για νέες ανακαλύψεις!
Ατελείωτες ώρες στον αέρα
Ταξίδεψα με την παρέα μιας καλής συναδέλφου με μια αμερικανική αεροπορική εταιρεία. Το ταξίδι μας ξεκίνησε από την Αθήνα με ενδιάμεσο σταθμό τη Νέα Υόρκη. 17 ώρες και 20 λεπτά πτήσης στο σύνολο. Δηλαδή 11 μέχρι το JFK στη Νέα Υόρκη και άλλες 6 ώρες και 20 λεπτά μέχρι το Διεθνές Αεροδρόμιο του Los Angeles, California (LAX). Ατελείωτες ώρες στον αέρα! Να είναι καλά η τεχνολογία. Είδα τόσες ταινίες, όσες δεν είχα δει όλον τον χρόνο!
Συμβουλή: Εάν πρέπει να ταξιδέψετε τόσες πολλές ώρες με αεροπλάνο, να πίνετε πολύ νερό, να σηκώνεστε από τη θέση σας συχνά και, αν μπορείτε, βάλτε τα πόδια σας λίγο ψηλά. Ειδάλλως υπάρχει πιθανότητα να μην σας χωράνε τα παπούτσια σας για κάποιες μέρες...
Η Νέα Υόρκη το βράδυ (όχι ότι την είδαμε, λέμε τώρα…)
Φτάσαμε στη Νέα Υόρκη κατά τις 10 το βράδυ. Χρειαστήκαμε τουλάχιστον 1 ώρα στον έλεγχο των διαβατηρίων και των αδειών ESTA για την είσοδο στις ΗΠΑ. Η ESTA είναι ένα έγγραφο αδείας εισόδου στη χώρα για τους ταξιδιώτες από συγκεκριμένες χώρες, που δεν υποχρεούνται πια να εκδίδουν βίζα. Η Ελλάδα ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Ένα εύλογο διάστημα πριν ταξιδέψετε, μπαίνετε στην επίσημη ιστοσελίδα του Department of Homeland Security και κάνετε την αίτησή σας. Κοστίζει 21$ το άτομο (δηλαδή περίπου 19,25€) και αν δεν υπάρξει πρόβλημα με τα στοιχεία σας, βγαίνει σχεδόν αμέσως. Επειδή υπάρχουν ένας δυο περιορισμοί, καλό είναι να μην το αφήσετε για τελευταία στιγμή.
Αφού τελειώσαμε τη δουλειά που έπρεπε να κάνουμε στη Νέα Υόρκη, φτάσαμε στο ξενοδοχείο κατά τις 2 τα ξημερώματα. Μια και η επόμενη πτήση μας έφευγε στις 8 το πρωί, μείναμε εντός της τεράστιας εγκατάστασης του διεθνούς αερολιμένα. Αποτέλεσμα; Να μην δούμε τίποτα από τη διάσημη πόλη. Θα μπορούσε να πει κάποιος όμως ότι το ξενοδοχείο μας ήταν πραγματικά ένα αξιοθέατο! Τμήμα των εγκαταστάσεων της αεροπορικής εταιρείας TWA του 1962 έχει μετατραπεί σε ένα ρετρό ξενοδοχείο Α’ κατηγορίας με θέα στους αεροδιαδρόμους του JFK. Πραγματικά εντυπωσιακό! Λίγη μόνο ξεκούραση και ξανά επιβίβαση με προορισμό αυτή τη φορά τη δυτική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής!
Santa Monica. Μια πόλη για ατελείωτες βόλτες
Φτάσαμε στο αεροδρόμιο του Los Angeles γύρω στις 12.30 μμ. Έχετε στο νου σας ότι το Los Angeles είναι χρονικά τρεις ώρες πίσω από τη Νέα Υόρκη. Επίσης, είναι 10 ώρες πίσω από την Ελλάδα. Όλο το διάστημα παραμονής μας μέναμε και εργαζόμασταν στη Santa Monica, 25 περίπου χιλιόμετρα από το αεροδρόμιο LAX. Είναι μια μικρή, σχετικά επίπεδη, παραλιακή πόλη στα δυτικά της Κομητείας του L.A. Βρίσκεται στον ομώνυμο κόλπο. Έχει μια τεράστια παραλία περίπου 6,5 χλμ., που εκτείνεται από το Μάλιμπου στα βόρεια μέχρι τη Βενετία νοτιότερα.
Η Σάντα Μόνικα είναι μια πόλη για ατελείωτες βόλτες. Περπατιέται εύκολα, αλλά και το δίκτυο των αστικών λεωφορείων της είναι πολύ καλό. Εκτός από το παραλιακό μέτωπό της, ενδιαφέρουσα θα βρείτε και την Third Street Promenade. Βρίσκεται τρεις δρόμους πιο πάνω από την παραλιακή οδό. Εδώ η αρίθμηση των δρόμων ξεκινά από την παραλία προς τα πάνω. Η TSP έχει πολλά μαγαζιά και εστιατόρια που πιθανόν να σας τραβήξουν την προσοχή.
Venice Beach
Περπατήσαμε στην αμμώδη παραλία της Venice Beach, που είναι απέραντη και καθαρή. Δεν είχε τόσο κόσμο, όσο έχει το καλοκαίρι. Τουλάχιστον όπως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στις χολιγουντιανές ταινίες και στη γνωστή σειρά με τους γυμνασμένους ναυαγοσώστες!
Με θέα τον Ειρηνικό Ωκεανό
Όμως ήταν μια μοναδική εμπειρία να περπατάς εκεί την ώρα του ηλιοβασιλέματος και να αντικρίζεις τον Ειρηνικό Ωκεανό! Δεν είδαμε σέρφερς να δαμάζουν τα κύματα. Ούτε καλλίγραμμες Καλιφορνέζες να λιάζονται! Όμως είχε αρκετούς τουρίστες, ακόμη και αυτήν την περίοδο. Οι περισσότεροι έκαναν βόλτα, ποδηλατάδα ή πατίνια σε μια λωρίδα που ακολουθεί κατά μήκος την παραλία, γνωστή ως the Broadwalk.
Santa Monica Pier. Το εμβληματικό τοπόσημο της πόλης
Αυτό που χαρακτηρίζει τη Santa Monica είναι η προβλήτα της ή αλλιώς Santa Monica Pier
Για τους ντόπιους, χωρίζει νοητά την απέραντη παραλία σε δύο μέρη, βόρεια και νότια της προβλήτας. Σε αυτήν, επίσης, τερματίζει ο θρυλικός δρόμος Route 66, που ενώνει ήδη από το 1926 το Σικάγο με το Los Angeles!
Κατασκευάστηκε το 1909 και αποτελεί κομμάτι της ιστορίας της περιοχής. Μάλιστα πετύχαμε την περίοδο εορτασμού διάσωσης της ιστορικής προβλήτας. Πριν από 50 περίπου χρόνια τοπικοί παράγοντες, στο όνομα της ανάπτυξης, επεδίωξαν να την γκρεμίσουν για να κατασκευαστεί στη θέση της πολυτελές ξενοδοχειακό συγκρότημα! Η τοπική κοινότητα τότε αντέδρασε δυναμικά. Έτσι, στέκεται ακόμη μέχρι και σήμερα πάνω στο κύμα γεμάτη χρώματα, μυρωδιές και ήχους να υποδέχεται όσους κάνουν βόλτα στο ξύλινο κατάστρωμά της.
Διαθέτει το πάρκο ψυχαγωγίας Pacific Park. Ακόμη εκεί θα βρείτε μικροκαταστήματα με σουβενίρ (ακριβούτσικα σε σχέση με άλλες περιοχές του L.A.), εστιατόρια και αρκετούς πλανόδιους πωλητές. Μουσικοί του δρόμου θα «ντύσουν» τη βόλτα σας με όμορφες μελωδίες και η αύρα του ωκεανού θα σας δροσίσει. Η περιοχή έχει αρκετή υγρασία το Φθινόπωρο. Μάλιστα τις δύο πρώτες μέρες που ήμασταν εκεί είχε και αρκετή ομίχλη. Ευτυχώς έδωσε γρήγορα τη θέση της σε έναν ηλιόλουστο και σχετικά ζεστό καιρό. Γι’ αυτήν την εποχή θα χρειαστείτε σίγουρα καλοκαιρινά ρούχα για την ημέρα και κάτι πιο ζεστό για το βράδυ. Οπωσδήποτε και ένα ελαφρύ πανωφόρι.
Την περίοδο που ήμασταν εκεί δίπλα στην προβλήτα ήταν στημένο το Τσίρκο του Ήλιου. Το διάσημο Cirque du Soleil είναι ένα διακεκριμένο υπερθέαμα με πολύ καλά εκπαιδευμένους ακροβάτες και χορευτές. Δυστυχώς στις διαθέσιμες ημερομηνίες με βολικές για μας ώρες είχαν μείνει σχετικά ακριβά εισιτήρια (120-125$), οπότε δεν παρακολουθήσαμε την παράσταση.
Και από φαγητό;
Το τυπικό Αμερικάνικο φαγητό δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα. Αντιθέτως, ως λάτρεις της Ασιατικής κουζίνας, που δεν τη βρίσκουμε εύκολα στα μέρη μας, φάγαμε υπέροχα στα άπειρα ασιατικά εστιατόρια που έχει η περιοχή της Santa Monica, του Downtown LA και της Koreatown.
Επίσης, μπορείς να βρεις παντού στο L.A. καλό μεξικάνικο φαγητό, αν σου αρέσουν οι πιο πικάντικες γεύσεις. Η Μεξικανική κουλτούρα είναι διάχυτη στην περιοχή (άλλωστε η Καλιφόρνια γειτνιάζει με το Μεξικό) και τα ισπανικά είναι η δεύτερη ομιλούμενη γλώσσα.
Οι τιμές του φαγητού ήταν γενικά υψηλές για τα δικά μας δεδομένα. Για ένα μέσης προς καλής κατηγορίας εστιατόριο ή pub θα χρειαστείτε κατά μέσο όρο τουλάχιστον 30-50$ το άτομο αν θέλετε να φάτε αξιοπρεπώς και να πιείτε ένα αναψυκτικό.
Καλύτερες τιμές και πολύ μεγάλη ποικιλία βρήκαμε στο Grant Central Market (Homer Laughlin Building). Βρίσκεται στην 317η South Broadway στο κέντρο του Los Angeles, όπου μικρά μαγαζάκια και καντίνες με φαγητό και προϊόντα διαφόρων εθνικοτήτων έχουν απίστευτες λιχουδιές που μπορούν να ικανοποιήσουν τον ουρανίσκο και το στομάχι σου!
Η ώρα των Μουσείων!
Κατά την παραμονή μας στο Λος Άντζελες είχαμε τον χρόνο να επισκεφτούμε λίγα, αλλά πολύ αξιόλογα μουσεία. Η Κομητεία φυσικά έχει εκατοντάδες μουσεία και χώρους τέχνης (γύρω στα 850 αν θυμάμαι καλά) για όλα τα γούστα.
The Getty Villa
Το πρώτο που επισκεφτήκαμε έτσι κι αλλιώς, αφού εργαζόμασταν εκεί ήταν η Getty Villa. Πρόκειται για ένα ιδιωτικό ερευνητικό κέντρο και μουσείο, που βρίσκεται στο ανατολικό άκρο της ακτής του Μάλιμπου. Φιλοξενεί κυρίως Ελληνικές, Ρωμαϊκές, Αιγυπτιακές και άλλες αρχαιότητες σε ένα κτίριο σχεδιασμένο ως ένα ακριβές αντίγραφο μιας αρχαίας, Ρωμαϊκής έπαυλης. Η είσοδος είναι ελεύθερη, όπως και σε άλλα μουσεία της περιοχής. Έχει πολύ οργανωμένη δομή και λειτουργία. Η μουσειογραφική του διάταξη είναι κάπως παραδοσιακή, θα έλεγα, αλλά τα εκθέματά του είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά.
Αυτό που εντυπωσιάζει εξίσου τον επισκέπτη είναι φυσικά ο περίστυλος κήπος στο κέντρο του, κατάλληλος για ξεκούραση και χαλάρωση.
Το μουσείο λειτουργεί καθημερινά εκτός Τρίτης από τις 10 το πρωί ως τις 5 το απόγευμα. Αν και είναι δωρεάν η είσοδος, χρειάζεται ηλεκτρονική προκράτηση.
The Broad
Στην Grand Avenue στο Downtown L.A. βρίσκεται το the Broad. Είναι ένα διώροφο μουσείο που φιλοξενεί μία από τις κορυφαίες συλλογές μεταπολεμικής και σύγχρονης τέχνης στον κόσμο. Διαθέτει σχεδόν 2.000 έργα. Η είσοδος είναι επίσης, δωρεάν, αλλά χρειάζεται οπωσδήποτε προκράτηση.
Εκτός από τη μόνιμη έκθεσή του φιλοξενεί την παγκόσμια δανειστική βιβλιοθήκη του The Broad Art Foundation. Αυτή δανείζει από τη δεκαετία του ’80 έργα σε μουσεία όλου του κόσμου. Έχει ένα πρόγραμμα καινοτόμων, εναλλασσόμενων, περιοδικών εκθέσεων σύγχρονης τέχνης. Τη Δευτέρα είναι κλειστό. Καθημερινές λειτουργεί 11πμ- 5μμ και Σαββατοκύριακα 10πμ – 6μμ.
Δίπλα σχεδόν στο The Broad βρίσκεται το Μέγαρο Μουσικής Walt Disney, φημισμένο για την φουτουριστική αρχιτεκτονική του. Είναι ένα μοντέρνο, επιβλητικό κτίριο. Σχεδιάστηκε από τον διάσημο αρχιτέκτονα Frank Gehry και αποτελεί το “σπίτι” της φιλαρμονικής του Los Angeles.
Japanese American National Museum
Στην περιοχή Little Tokyo βρίσκεται το Αμερικανοϊαπωνικό Μουσείο του Los Angeles. Είναι αφιερωμένο στη διατήρηση της ιστορίας και του πολιτισμού των Ιαπωνοαμερικανών. Η μουσειολογική του αφήγηση στηρίζεται κυρίως σε ιστορίες και αντικείμενα των πρώτων γενεών Ιαπώνων που ήρθαν στην Αμερική.
Η αποστολή του είναι να ενισχύσει την εκτίμηση για την εθνοτική και πολιτιστική ποικιλομορφία της χώρας. Τεκμηριώνει τις ιστορίες Αμερικανών Ιαπωνικής καταγωγής ως αναπόσπαστο στοιχείο της ιστορίας των ΗΠΑ. Επίσης, έχει ένα τμήμα με έργα σύγχρονης τέχνης καλλιτεχνών Ιαπωνικής καταγωγής.
Πρόκειται για ένα πολύ ιδιαίτερο μουσείο. Διηγείται συγκινητικές ιστορίες ανθρώπων. Μου δημιούργησε μια αίσθηση οικειότητας, παρόλο που η ιστορία τους εκτυλίχθηκε πολύ μακριά από τη δική μας. Ή μήπως όχι; Μήπως τελικά οι ιστορίες των ανθρώπων είναι τόσο κοινές στον χώρο και στον χρόνο και απλώς επαναλαμβάνονται; Εν πάση περιπτώσει, το μουσείο σου δίνει τροφή για σκέψη και αξίζει να το επισκεφτείς. Έχετε το νου σας, τη Δευτέρα είναι κλειστό, ενώ την Πέμπτη που πήγαμε εμείς είχε δωρεάν είσοδο.
Αυτά και άλλα πολλά ενδιαφέροντα είδαμε και ζήσαμε στην πόλη των Αγγέλων. Και αν θέλετε να τα μάθετε όλα …
μείνετε συντονισμένοι για το δεύτερο μέρος!
Αυτό είναι το πρώτο μέρος της περιγραφής αυτού του ταξιδιού. Εάν θέλετε να διαβάσετε τα άλλα δύο μέρη μπορείτε να πατήσετε εδώ (μέρος 2ο) και εδώ (μέρος 3ο)
